Mijn bloed druppelt op de brief. Snel probeer ik de rode vlek weg te vegen, maar mijn bloed laat zich niet zo gemakkelijk verwijderen. Sterker nog, de vlek wordt een grote rode streep die de woorden "laterale malleolus en over voorvoet" bijna geheel bedekt. Shit!
Koken, worteltjes snijden en een brief lezen is misschien ook niet de beste combi. Dat vraagt om problemen, dat vraagt om het uitschieten van een mesje in de duim van de duizendpoot, die op sommige momenten toch geen duizendpoot blijkt te zijn. Wat een afknapper.
Ik stop met lezen, plak een pleister, snijd de worteltjes, gooi alles in een pan en ga weer lezen. Ik snap weinig van de brief die getypt is door de arts-assistent, mede gezien is door dokter S en CC is gegaan naar de huisarts van zoonlief, maar... niet getreurd, ik kan alle ingewikkelde termen opzoeken op het internet. Het zijn veel moeilijke woorden, maar met een beetje mazzel weet ik vanavond precies wat zoonlief heeft. Bovendien heb ik dan ook een, zij het beknopt, overzicht van wat de artsen zoal bedacht hebben bij het onderzoeken van de voet van mijn zoon.
Bebloed of niet... ik ben blij met deze brief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten