dinsdag 12 maart 2013

De juf als superwezen


Hoeveel extra hulp moet er na schooltijd voor je kind zijn? "Er is een toenemend aanbod van extra hulp en ook een groeiende behoefte, zo lijkt het. Er zijn huiswerkklassen, Cito-trainingen, sociale vaardigheidstrainingen, dyslexie- en dyscalculie instituten, logopedie trainingen, enz. Het vinden van goede hulp kan lastig zijn, het brengen en halen van kinderen moeilijk te organiseren en de hoge kosten kunnen een obstakel zijn. Is alle extra hulp effectief?"

De basisschool van onze kids vroeg zich af wat de ervaringen zijn van ons als ouders. De school wilde ook haar eigen visie geven over dit onderwerp. Ofwel: Een interessante bijeenkomst voor mij om te bezoeken. Ik vloog zelfs de oppas in. En ik kan je vertellen: dat zegt heel wat! :-)

Tja en dan zit je tussen ouders van kinderen die kennelijk hoogbegaafd zijn en zich bezorgd afvragen of hun kroost wel kan excelleren (dat is uitmunten, schitteren, uitblinken) op school en je hebt te maken met ouders die hun kinderen op de een of andere manier moeten laten bijschaven omdat ze anders de 'boot der algemene kennis' dreigen te missen.

Als je aan alle wensen zou voldoen, betekent dat dat er meer uitdagingen op school moeten komen voor de zogenaamde slimme kids die zich vooral vervelen. Ook moet er bijles worden georganiseerd voor de kids die afstevenen op een leerachterstand, liefst onder schooltijd. Dat weer opgeteld bij alle andere leerstof die de docenten de leerlingen in hun overvolle klasjes moeten bijbrengen, nog los van alle sociaal-emotionele vaardigheden, normen en waarden, respect en behoorlijk gedrag, wat hier en daar toch ietwat tot enorm moet worden bijgesteld, krijgen docenten een onwaarschijnlijk uitgebreid, doch onrealistisch takenpakket in hun maag gesplitst.

Docenten verworden tot superwezens die onze kinderen niet alleen onderwijzen maar ook opvoeden, bijschaven en laten excelleren.

Misschien moesten we onszelf eens achter de oren krabben. Misschien moeten we eens naar onze eigen verantwoordelijkheden kijken. Misschien moeten we ons toch ook eens afvragen waarom we onze kinderen op de wereld hebben gezet. Misschien moeten we onze kinderen wel gewoon zo lang mogelijk kind laten zijn. Misschien moeten we wat meer vertrouwen hebben in onze kinderen. Misschien moeten we ook wat meer vertrouwen in de leerkrachten hebben. Ze doen wat ze kunnen en samen met ons en met onze kinderen komen we er wel uit.

Misschien is het niet goed om alsmaar meer te eisen.
Het komt wel goed allemaal.
Het komt wel goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten