Nachtelijke overdenkingen, schrijf je op in dat schriftje onder je kussen om de woorden vervolgens uit te typen als de slaap maar niet wil komen en alle schaapjes al twintig duizend miljoen keer zijn geteld...
Lief dagboek,
...wat bij mij zo nu en dan een beetje blijft hangen is de vraag of DCG en de kids van DCG te hard zijn aangepakt. Ik ben er namelijk niet op uit om DCG op welke manier dan ook te schaden. Zo zit ik niet in elkaar.
Wat ik wel vind is dat mijn zoon, en daarbij ook wij als gezin, groot onrecht is aangedaan. Daar is in eerste instantie door niemand adequaat op gereageerd. De zogenaamde ellende die er daardoor voor DCG is ontstaan, is iets wat de club over zichzelf heeft afgeroepen. Ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar wíj, en dan in het bijzonder Jesse, zijn het slachtoffer en niet zij. En eerlijk gezegd denk ik ook dat de ellende voor Jesse in de afgelopen maanden en in de maanden die nog komen, vele malen groter is dan de ellende voor dat hele team te samen.
Bovendien denk ik dat ze zich dood moeten schamen voor wat er zich vorig jaar november heeft afgespeeld op hun voetbalveld en voor de manier waarop ze daarna hebben gehandeld. Persoonlijk heb ik dat nog niet van hen gehoord. Tot nu toe komen ze niet verder dan "we vinden het heel vervelend voor dat jongetje, maar wij weten het verder ook niet." In plaats van stappen te ondernemen naar ons toe, maar vooral ook richting dat team en de trainer, zetten ze de hakken in het zand, vertellen ze onwaarheden en werken een politie onderzoek tegen. Ik vind dat heel kwalijk.
Die trainer van dat handjevol jongens, weet dondersgoed wie Jesse het ziekenhuis in heeft getrapt. Die jongetjes weten dat ook. De naam van de dader is zelfs genoemd door een wisselspeler van DCG. De trainer was daarbij. Ik kan me er wel iets bij voorstellen dat die jongetjes in alle toonaarden zwijgen, maar de volwassenen hebben ook hier een opvoedende taak en zullen hun verantwoordelijkheid moeten nemen.
Duizend maal dieper
Ik weet niet hoe dit allemaal afloopt. Ik hoop wel dat alle partijen ervan hebben geleerd. Ik begreep dat de KNVB het druk heeft gekregen en honderden brieven persoonlijk moet beantwoorden. Dat is misschien vervelend voor ze, maar ze worden ervoor betaald en ook zij hebben zichzelf door hun eigen lakse houding behoorlijk in de nesten gewerkt.
Ook heb ik begrepen dat DCG behoorlijk in zijn maag zit met de hele zaak JJ. Er is politie bij hen op bezoek geweest en er is een tuchtzaak tegen ze aangespannen. Ze hebben last gehad van de pers en van mensen die niet geheel en al blij met ze zijn. Ik vind ook dat heel vervelend voor DCG, maar als zij en de dader meteen sorry hadden gezegd, was het lang niet zover gekomen.
Je hebt zo'n uitdrukking, "kom aan mijn kind en je komt aan mij..." een enorm cliché, maar ik kan je vertellen dat ik door de hele affaire JJ diep en onaangenaam ben geraakt. Je kunt je afvragen waarom Geinburgia weinig van zich laat horen, ik kan je alleen zeggen dat een moederhart duizend maal dieper geraakt wordt dan het hart van een groepje mannen dat zich op vrijwillige basis inzet voor een voetbalvereniging. Bovendien ben ik journalist, wellicht wat bijdehanter en heb een groot rechtvaardigheidsgevoel.
Het zal jou, lief dagboek, wellicht niet verbazen dat ik nog niet klaar ben met het hele gedoe rondom JJ. Maar ik hoop dat we ooit kunnen zeggen dat het allemaal tóch ergens goed voor is geweest.
Welterusten lief dagboek.
Slaap lekker,
Ellen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten