Een traan

zinloos - zinloos geweld - geweld

17 november 2012:

AMC kinderpoli: “Er is geen breuk, wel een onregelmatigheid.”

Drukverband. Krukken.

Een week later:

AMC kinderpoli: “Nog zoveel pijn?”

Gips dan maar. Krukken.

Twee weken later:

AMC kinderpoli: “Ja hij heeft pijn. De bovenkant van die voet is kapot.”

“Pardon?”

“Die banden zijn kapot, maar over een week of zes loopt uw zoon weer.”

“Oké, nou die zes weken komen we wel door.”

Gips eraf. Krukken.

Een week later:

Fysiotherapie Gein“Hij gebruikt zijn voet niet. Hij heeft pijn. Fysiotherapie.”

Krukken.

Veel pijn

Een week later:

Fysiotherapie Gein: “Hij heeft heel veel pijn, maar hij moet daar maar even doorheen.”

Krukken, ijs en paracetamol.

Kerstvakantie

Fysiotherapie Gein: “Hij heeft veel pijn, maar het gaat wel beter.”

Krukken, ijs, paracetamol.

Januari 2013

“Probeer maar zonder krukken naar school te gaan.”

Zonder krukken, pijn.

10 januari:

Overleg KNVB – Geinburgia – DCG - Ellen Jansen

Ellen: “Mijn zoon is slachtoffer van zinloos geweld op het voetbalveld. 

De dader moet op zijn minst sorry zeggen.”

Onderzoek KNVB Tuchtzaken

Politie onderzoek loopt nog.

14 januari:

Fysiotherapie: “We komen niet verder. Hij heeft pijn. Ga maar terug naar de huisarts.”

Krukken en heel veel pijn.

16 januari:

Huisarts: “Hij heeft veel pijn. Nieuwe foto’s maken.”

18 januari:

AMC: “Ook op deze foto is geen breuk te zien. Wel een onregelmatigheid.”

Kinderfysiotherapy Holendrecht: “De voet heeft rust nodig. Echo is aan te raden.”

Krukken en rust. Pijn wordt minder.

Echo!

25 januari:

Kinderfysiotherapy Holendrecht: “Kinderorthopeed moet naar de voet kijken. Echo zou verstandig zijn. Ik wil weten wat de pijn veroorzaakt dan weet ik ook welke oefeningen ik met hem kan doen.”

Huisarts: “Hij moet naar de kinderorthopeed. Ik fax AMC wel de doorverwijzing.”

28 januari:

AMC afdeling kinderorthopedie: “Nee, mevrouw, zo werkt het niet. U heeft geen doorverwijzing van de huisarts nodig. Het AMC bepaalt zélf wel of uw zoon naar de kinderorthopeed moet. Gaat u maar terug naar waar u begonnen bent: de kinderpoli AMC.”

Kinderpoli AMC: “Laat hem 31 januari maar bij ons langskomen. Maar waarom wilt u via ons naar de orthopeed. U kunt ook rechtstreeks een afspraak maken hoor.”

“Dat kan niet, volgens uw collega. Zucht. ”

28 januari:

We zeggen de gemaakte afspraak bij het AMC weer af. Waarom moet er weer naar de buitenkant van de voet van Jesse worden gekeken met de constatering dat hij pijn heeft. DAT WETEN WE ONDERTUSSEN want DAT ZIEN WE ELKE DAG.

28 januari:

Huisarts op antwoordapparaat: “Ik ben gebeld door de kinderfysiotherapeut uit Holendrecht. Zij wil weten wat er met de voet van uw zoon aan de hand is. Ik heb opnieuw een afspraak gemaakt in het AMC. Belt u me even terug als u dit bericht hoort.

30 januari: Ik luister naar het bericht van de huisarts op mijn antwoordapparaat en PINK EEN TRAAN WEG. Voor de kinderfysiotherapeut in Holendrecht is mijn zoon niet een zoveelste patiënt, een nummer, een gevalletje pijn. De kinderfysiotherapeut in Holendrecht heeft hart voor de zaak. Zij kijkt verder dan zijn naam, zijn nummer, zijn verzekeringspapieren. Ik bel de assistent die me zegt dat de huisarts me over een paar uur terug zal bellen.

Zou het de kinderfysiotherapeut uit Holendrecht gelukt zijn om eindelijk iemand te vinden die ons nu eens NIET gaat vertellen wat Jesse NIET HEEFT, maar die ons op basis van feiten precies gaat vertellen waarom hij nog steeds niet behoorlijk kan lopen? 

Want mijn zoon heeft pijn. Dat weten we. Dat hoeft geen deskundige ons meer te vertellen. Hij heeft al bijna drie maanden lang PIJN. Welgeteld zijn dat al 75 dagen. En dat zijn heel veel minuten, uren en seconden, zéker voor een mannetje van tien.